God is good all the time & and all time He is GOOD

Haloa!

Elke keer als we een stukje schrijven is het net of we weer even bij jullie zijn. Alsof we een bakkie koffie bij jullie doen en vertellen hoe het hier is. Baytheway, we genieten ontzettend van de mails die wij van jullie vanuit ons kikkerlandje ontvangen. Baie dankie!

Ja, we beginnen jullie wel een beetje te missen hoor! Menn tijd gaat snel, maar Heer-lijk genieten. Ongelooflijk wat God doet de laatste dagen. Zo, zaten we bijvoorbeeld 3 dagen lang in een honeymoon suite (luxe afrikaanse hut. God is goed!

Na ons plekkie aan het strand in Buffalo Bay zijn we met de auto naar Oudtshoorn gereden. Daar hebben we veel Struisvogels in het wild gezien. Na 3 dagen zijn we verder gereden richting Kaapstad.
Na 3 a 4 uur rijden kwamen we door een plaats genaamd Worcester. We vroegen ons net af waar we zouden gaan overnachten toen we het bordje "YWAM" (Youth with a Mission) zagen. Coolwww...daar gaan we naar toe! Bleek de hele lokatie afgezet te zijn met prikkeldraad (beveiliging) ...mhhhh en nu? “Wat gaan we hier eigenlijk doen? Bedoel, wat is het doel?” vroeg Roelofke. “Euh... we gaan de basis bezoeken en we kunnen mensen zegenen.” “Jah dat is een goed idee!” Wij aan bellen en de poort werd open gedaan. We werden heel hartelijk welkom geheten door de directer van de basis. Hij wilde ons graag een uitgebreide rondleiding geven. Op een gegeven moment vroeg Arno (zo heet tie) “waar slapen jullie vannacht?” “Uhmm dat weten we nog niet.” “Ik weet wel iets leuks, het is op een boeren erf waar vroeger de YWAM basis is geweest.” De twee vroegere basisleiders wonen er en hebben er een leuke Bed & Breakfast van gemaakt. “Dat klinkt leuk, doen we!”

Na heel de basis gezien te hebben (was vrij groot) vroegen wij ons in ons hart af.. “Heer wie? Wie mogen we zegenen?" Terwijl we naar de auto liepen zei ik tegen Roelofke:” jammer dat we geen Nederlanders tegen kwamen.” Roelofke: “Ja! Inderdaad, anders hadden we die juist mooi kunnen zegenen. Maar ja we gaan nu weg.. “Heer als U graag wilt dat we het geld nog aan iemand geven dan moet U ze snel sturen.” Roelofke liep naar de poort toe (om weer op het knopje te drukken). Ik wilde de auto draaien richting de poort en net voordat ik weg reed, zegt iemand "ook nederlander?" “haha”, dacht ik, “God is grappig! Daar is de gezegende man.” We raakten aan de praat en hoorde van hem dat hij en zijn vrouw met 4 kinderen hier waren voor Family Ministries. Oftewel ze hebben een hart (liefde) voor gezinnen en willen met beschadigde gezinnen werken om maar zo te zeggen. Coolw... aan het einde van het gesprek konden we niet anders en verasten hem met al het geld wat we contant hadden.

Aangekomen bij de Bed & Breakfast werden we verwelkomd door “oma Hen”. We dachten dat we misschien wel in ons tentje konden bivakkeren, maar nee ze hadden iets anders voor ons in gedachten. Namelijk een ware huwelijkshut! Deze kregen we met fikse korting. We waren verbluft! “Bedankt Papa ;)” Wat mooi het was. (zie voor foto’s album: huwelijkssuite)

We moesten alleen nog wel boodschappen doen, dus wij naar een supermarkt. In de supermarkt aangeland, kijkt een lief ogende oudere vrouw mij (Henri) aan en nog eens en nog eens, zegt ze "komen jullie uit Belgie"? Euh nee uit Nederland. Ow wat leuk, willen jullie bij mij dagafsluit drankje komen doen ik woon daar en daar... Opnieuw waren we verbluft... euh jah dat lijkt ons wel wat. Wij na het winkelen naar haar boederij. We werden verwelkomd door haar drie zonen en man. Na een drankje kwam er ook nog eens een lekkere maaltijd op tafel. Ze vertelde dat Angus Buchan (van het boek “aardappelgeloof”, welke ik gelezen had en mij flink geschud heeft) zaterdag in de stad zou komen... pffff, wat een suprise!

s’Avonds praatten we nog even met de dochter van oma Hen, Corine (de eigenaar van de B & B). Ze zei: “jullie mogen hier gratis nog een derde nacht blijven! We willen jullie graag zegenen!” Nou jah zeg, we hadden het niet meer... Prijs God wat een voorziening!

Na de huwelijksuite werden we nogmaals gezegend met een slaapplek. Dit keer bij Susan en Dolf. Met hun zijn we zaterdag naar de bijeenkomst met Angus Buchan geweest. (zie foto’s) Hier waren rond de 20.000 mensen. Een vette party met de Heer dus. Roelofke huilde “snot en tranen”zoals ze hier zeggen.

Zondag vroeg zijn we vertokken naar Kaapstad waar een “granny” ons stond op te wachten. Drie dagen werden we lekker vertroeteld en hebben prachtige plekjes gezien aan het water, op het bekende Tafelgebergte de zon zien ondergaan, koninklijk uit eten geweest en wijn geproefd. (zie foto’s en filmpje)

Drie maal raden waar we nu zijn!? Terug naar de plek van zegeningen. Worcester! (je spreekt het uit als “Woester”) Haha, we misten al de lieve mensen. 2 dagen zijn we op de boerderij geweest. (je weet wel, bij die vrouw die we in de supermarkt ontmoet hadden)

Op de boerderij was het heerlijk. Het buitenleven deed ons denken onze kindertijd. Joh, die lui hadden bijna alle soorten fruit en groente die je maar kon bedenken! Passievruchten, vijgen, perzikken, granaatappels, citroenen, meloenen, abrikozen, mandarijnen, pecannoten, (enz) oftewel een klein paradijsje. Als bedankje voor de gastvrijheid hebben we Hollandse stamppot mét rookworst gemaakt. Vandaag hebben we heerlijk gekanood met hun "eigenste kano's" op een rivier en genieten nog lekker na.

Op dit moment vertoeven wij weer bij Susan en Dolf en gaan we maandag richting Wildernis en Jeffrey’s Bay voor wat surf lessen. Tja, we vervelen ons nog lange nie! ;)