Ontroerende laatste weken in Afrika!

Verlies van een geliefde... "Wie van jullie heeft er een familie-lid verloren?" Alle handjes van de kids gingen omhoog. Het bleek dat bijna alle kinder van “de homework group” wel iemand van heel dichtbij, een broer, zus, vader of moeder, was verloren. Het was best schokkend om dit te realiseren. Toen ik (Roelofke) hun leeftijd was stierf mijn oom aan kanker, maar die was de enige tot die tijd. Hoe komt het toch dat zij schijnbaar zoveel meer geconfronteerd worden met de dood? Meerdere redenen zou ik kunnen bedenken: slechtere voeding, veel aids, meer criminaliteit... In ieder geval, we konden een arm om hen heen slaan en een traantje met hun laten.

Die kids!! Hun creativiteit en talenten! Ze hebben de grappigste dansjes en verrasten ons met een spontane rap van een geleerde bijbeltekst! Dit tovert een glimlach op ons gezicht ;)

Waterpret! We hebben twee keer een lekkage mee gemaakt hier bij Joseph Project de toiletten en gedeelte van de hal stond onder water, maar voor de kinderen was het echt een water-pret-feestje ook het opruimen ervan gebeurde met grote vreugde! We stonden met open mond te kijken…

Boarder-hopping? Ooit gehoord van dit woord? Nou, het schijnt dat wij ons daarmee hebben bezig gehouden. Dit is het land uitgaan en terug komen om daardoor een nieuwe visum te krijgen. Dit was ons in januari al gelukt. Begin mei zijn we een week naar Botswana gegaan en hoopten bij terugkomst weer een nieuwe te krijgen. Maar helaas! We vliegen 31 mei naar Rome. Dit is best teleurstellend, aangezien we nog zo graag meer onderwijs hadden willen geven over mensenhandel voor en tijdens het WK voetbal.

Botswana ligt boven Zuid Afrika, maar is in bepaalde opzichten toch heel anders dan Afrika, er is meer rust en er zijn in het hele land maar weinig inwoners vergeleken met Zuid Afrika. In het noorden van Botswana lopen zelf wilde dieren rond midden in de dorpen. We hoorden verhalen dat mensen te laat op hun werk komen, omdat er een olifant op hun oprit stond voor het huis. Dat is nog eens wat anders dan een file! Grappig, maar ook wel beetje eng, want er lopen ook leeuwen vrij rond… Wij waren in het zuidelijke gedeelte in Botswana te gast. Een week in Gaborone bij twee verschillende families. We hebben erg genoten van de gastvrijheid en hebben een bezoek mogen brengen aan een christelijke school met heel bijzonder onderwijs (ACE Ministries). De kinderen leren individueel, waardoor ze snel zelfstandig worden. Ze weten veel bijbelteksten uit hun hoofd.
Ook hebben we daar een verjaardagfeestje mee gemaakt. Erg leuk, Roelofke tussen al die moeders in ;)

Opgepakt! Gister hoorden we één van de laatste berichten rondom mensenhandel. Één gast in Zuid-Afrika is opgepakt. Hij had 300 kindslaven. Het schijnt dat alleen al uit Mozambique tijdens de World Cup 40.000 kinderen komen om gebruikt te worden voor sex-slaven en dergelijke. En onder andere in Stellenbosch (stad in Zuid Afrika) vraagt men zich af waar de straatkinderen zijn gebleven. Men verwacht dat ze zijn meegenomen voor recruitering. Pff, voelen ons ergens zo machteloos, maar hopen dat we met ons onderwijs in ieder geval een x-aantal kinderen hebben kunnen behoeden voor de valstrikken van die gasten.

Druk! We hebben de laatste twee weken de mogelijkheid om twee YWAM teams te trainen. Ze leren de drama en onderwijs over Human Trafickking en gaan zoveel mogelijk scholen bezoeken. In drie dagen werden ze klaar gestoomd en met de hoop in een paar weken een paar duizend kinderen te bereiken. Vandaag de eerste dag mochten we het onderwijs aan 600 kinderen overbrengen en morgen 2 andere scholen!

Kings Kids Kamp hadden we afgelopen weekend. Roelofke mocht haar hart delen en onderwijs geven over het Vaderhart van God. De kinderen hebben weer drama, dance en mime geleerd en hadden zondag outreach in een Portugese baptisten kerk. Na de kerk dienst was er een opening van een speelveld naast (en van) de kerk, waar Kings Kids, YWAM, Brazilianen, Afrikanen en vele anderen een competitie speelden. Zelfs een plaatselijke TV ploeg was aanwezig. De WK stemming zit er goed in met veel gejuich, geschreeuw, vlaggetjes, geverfde gezichten en toeters werden de teams aangemoedigd. We hebben ontzettend genoten. Ook geeft het ons meer rust in ons hart, om namelijk om anderen te zien met passie voor de kinderen. Dat er mensen zijn die verder gaan tijdens het WK om activiteiten te organiseren voor de veiligheid van onze lieve Afrikaanse kinderkes!

WK-toeters :) Heb je d'r al 1? Zo'n lange gekleurde plastic toeter? Hij lijkt wel een beetje op een trompet, maar een goedkopere versie met knetters-lelijk-eentonig-kabaal. Hier hoor je ze, alsof ze al het WK gewonnen zouden hebben! De Afrikaners worden nu echt wakker (letterlijk haha) voor de gekte van het WK.

Afscheid Afrika. We hebben nog ruim een week om iedereen gedag te zeggen. We zullen de kids missen. Ook de tijd die we doorbrachten in onze (Shofar) kerk gaan we missen, de vrienden van de kerk , de small group en de staff van Joseph Project. Wow we hebben zoveel leuke nieuwe mensen ontmoet en zoveel nieuwe vrienden gemaakt in de laatste 7 maanden dat we hier zijn geweest. Ja, snik… we voelden ons hier best thuis!

Holland. We gaan nog twee weken naar Frankrijk naar onze ouders (van Henri) en vliegen dan terug naar Nederland (16 juni) op zoek naar werk in een nieuw seizoen die God heeft klaar liggen voor ons! We zien ernaar uit en hebben zin in om alle lieve familie en vrienden weer te zien! Tot snellos!!!

Toeter: Tetereteeeeeee! Geniet van het Zuid-Afrikaanse balletje op je beeldscherm :p

Liefs HeRo